Terram
***** ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Omnis enim est natura diligens sui. Hunc vos beatum; Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Duo Reges: constructio interrete. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?
Tum mihi Piso: Quid ergo? Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Iam contemni non poteris. Quid est enim aliud esse versutum? Erat enim Polemonis. Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt; Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus?
Sin aliud quid voles, postea. Bonum incolumis acies: misera caecitas. Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet.
Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Ut pulsi recurrant? Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?
Sed nimis multa. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Si longus, levis dictata sunt. Si enim, ut mihi quidem videtur, non explet bona naturae voluptas, iure praetermissa est; At iam decimum annum in spelunca iacet.
Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus? Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. -, sed ut hoc iudicaremus, non esse in iis partem maximam positam beate aut secus vivendi. -, sed ut hoc iudicaremus, non esse in iis partem maximam positam beate aut secus vivendi. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Quid de Pythagora? Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis?
Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Id et fieri posse et saepe esse factum et ad voluptates percipiendas maxime pertinere. Moriatur, inquit. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Itaque contra est, ac dicitis; Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Cur post Tarentum ad Archytam? Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Utram tandem linguam nescio?
Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. An hoc usque quaque, aliter in vita? Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit? Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum; At iam decimum annum in spelunca iacet.
Reguli reiciendam; Manebit ergo amicitia tam diu, quam diu sequetur utilitas, et, si utilitas amicitiam constituet, tollet eadem. Sed residamus, inquit, si placet. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Quae est igitur causa istarum angustiarum? Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. Igitur ne do***** quidem. Quid de Pythagora?
Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere.
***** ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit.
Age sane, inquam. Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines.
Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest; Duo Reges: constructio interrete. Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.
***** ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quo modo autem philosophus loquitur? Cum praesertim illa perdiscere ludus esset. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Hoc mihi cum tuo fratre convenit. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate.
Inde igitur, inquit, ordiendum est. Duo Reges: constructio interrete. At iam decimum annum in spelunca iacet. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Si quae forte-possumus. Sed ad illum redeo. Nihil ad rem! Ne sit sane; Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus.
***** ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hoc simile tandem est? Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Duo Reges: constructio interrete. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt? Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere. Et quidem saepe ***** verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat;
Verum hoc idem saepe faciamus. A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse?
Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Tamen a proposito, inquam, aberramus. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Itaque his sapiens semper vacabit. Confecta res esset.
***** ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum? De quibus cupio scire quid sentias. Est, ut dicis, inquit; Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Duo Reges: constructio interrete. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Summum a vobis bonum voluptas dicitur. Falli igitur possumus. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;
***** ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus.
***** ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Maximus dolor, inquit, brevis est. Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Graece donan, Latine voluptatem vocant. Duo Reges: constructio interrete.
***** ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At certe gravius. Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Id et fieri posse et saepe esse factum et ad voluptates percipiendas maxime pertinere. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Duo Reges: constructio interrete. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; ***** est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri.
***** ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Duo Reges: constructio interrete. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Illud non continuo, ut aeque incontentae.
***** ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Quo tandem modo? Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Duo Reges: constructio interrete.
***** ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ostendit pedes et pectus. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit. Duo Reges: constructio interrete. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus.
***** ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Illud non continuo, ut aeque incontentae. Non potes, nisi retexueris illa. Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante.
Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina. Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Idemne, quod iucunde? Satisne igitur videor vim verborum tenere, an sum etiam nunc vel Graece loqui vel Latine docendus? Sed tamen intellego quid velit.
Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Duo Reges: constructio interrete. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Qualem igitur hominem natura inchoavit?
***** ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae contraria sunt his, malane? Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Ratio quidem vestra sic cogit.
Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Duo Reges: constructio interrete. Non potes, nisi retexueris illa. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Quis hoc dicit? Hoc tu nunc in illo probas. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Ergo in gubernando nihil, in officio plurimum interest, quo in genere peccetur. Suo enim quisque studio maxime ducitur.
Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit. Cyrenaici quidem non recusant; Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Ad eos igitur converte te, quaeso. Sed ego in hoc resisto; Non risu potius quam oratione eiciendum?
***** ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes. Si stante, hoc natu
Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Duo Reges: constructio interrete. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Haec dicuntur inconstantissime.
Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Audeo dicere, inquit. Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Sed audiamus ipsum: Compensabatur, inquit, tamen cum his omnibus animi laetitia, quam capiebam memoria rationum inventorumque nostrorum. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Quid iudicant sensus?
***** ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Beatus sibi videtur esse moriens. Scrupulum, inquam, abeunti; Cur post Tarentum ad Archytam? Hic ambiguo ludimur. Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Sumenda potius quam expetenda.
Duo Reges: constructio interrete. De hominibus dici non necesse est. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. An eiusdem modi? An hoc usque quaque, aliter in vita? Aliter autem vobis placet.
***** ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M. Dici enim nihil potest verius. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum-. Duo Reges: constructio interrete. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?
Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Immo videri fortasse. Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile.
Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; ALIO MODO. Facillimum id quidem est, inquam. Sed nimis multa. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Verum hoc idem saepe faciamus.