Experiamur

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Si enim, ut mihi quidem videtur, non explet bona naturae voluptas, iure praetermissa est; Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Duo Reges: constructio interrete. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum. Non est igitur voluptas bonum. Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Cum praesertim illa perdiscere ludus esset.

Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Quis contra in illa aetate pudorem, constantiam, etiamsi sua nihil intersit, non tamen diligat? Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Quod cum dixissent, ille contra. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.

Gallery Image:Triangulum Galaxy

• Alpha117
• 10 months ago

The Triangulum Galaxy is a spiral galaxy 2.73 million light-years (ly) from Earth in the constellation Tr...

• 1
• 0
• Image Details

An potest cupiditas finiri? Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Pugnant Stoici cum Peripateticis. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Tanta vis admonitionis inest in locis; Ecce aliud simile dissimile. Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;

Quid ergo dubitamus, quin, si non dolere voluptas sit summa, non esse in voluptate dolor sit maximus? Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus. Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris?

Confecta res esset. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Omnis enim est natura diligens sui. Summus dolor plures dies manere non potest? Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Hoc mihi cum tuo fratre convenit.

A mene tu? Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?

Itaque fecimus. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Nam ante Aristippus, et ille melius. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.