Cur, nisi quod turpis oratio est?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At vero si ad vitem sensus accesserit, ut appetitum quendam habeat et per se ipsa moveatur, quid facturam putas? Duo Reges: constructio interrete. Quid censes in Latino fore? Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Cur, nisi quod turpis oratio est? De malis autem et bonis ab iis animalibus, quae nondum depravata sint, ait optime iudicari. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Possumusne ergo in vita summum bonum dicere, cum id ne in cena quidem posse videamur? Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum.

Quis enim redargueret? Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Sextilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q. Laboro autem non sine causa; Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Peccata paria. Itaque ne iustitiam quidem recte quis dixerit per se ipsam optabilem, sed quia iucunditatis vel plurimum afferat.

Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Aristoteles, Xenocrates, tota illa familia non dabit, quippe qui valitudinem, vires, divitias, gloriam, multa alia bona esse dicant, laudabilia non dicant. Moriatur, inquit. Hoc tu nunc in illo probas. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.