Quarum

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia. Quam vellem, inquit, te ad Stoicos inclinavisses! erat enim, si cuiusquam, certe tuum nihil praeter virtutem in bonis ducere. Ita finis bonorum existit secundum naturam vivere sic affectum, ut optime is affici possit ad naturamque accommodatissime. Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Prioris generis est docilitas, memoria; Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt. Duo Reges: constructio interrete. Cui Tubuli nomen odio non est? Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Docent enim nos, ut scis, dialectici, si ea, quae rem aliquam sequantur, falsa sint, falsam illam ipsam esse, quam sequantur. Non potes ergo ista tueri, Torquate, mihi crede, si te ipse et tuas cogitationes et studia perspexeris; Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest.

Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus. Non potes ergo ista tueri, Torquate, mihi crede, si te ipse et tuas cogitationes et studia perspexeris; Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Poterat autem inpune; Nam cui proposito sit conservatio sui, necesse est huic partes quoque sui caras suo genere laudabiles. Falli igitur possumus.

In omni enim arte vel studio vel quavis scientia vel in ipsa virtute optimum quidque rarissimum est. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Quarum cum una sit, qua mores conformari putantur, differo eam partem, quae quasi stirps ets huius quaestionis. Bonum appello quicquid secundurn naturam est, quod contra malum, nec ego solus, sed tu etiam, Chrysippe, in foro, domi; Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum. Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere. Simul atque natum animal est, gaudet voluptate et eam appetit ut bonum, aspernatur dolorem ut malum. Quem quidem vos, cum improbis poenam proponitis, inpetibilem facitis, cum sapientem semper boni plus habere vultis, tolerabilem. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere.