Sextilius

At negat Epicurus-hoc enim vestrum lumen estquemquam, qui honeste non vivat, iucunde posse vivere. Tu autem inter haec tantam multitudinem hominum interiectam non vides nec laetantium nec dolentium? Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Et nunc quidem quod eam tuetur, ut de vite potissimum loquar, est id extrinsecus; Immo alio genere; Non est igitur voluptas bonum. Sed quot homines, tot sententiae; Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. Duo enim genera quae erant, fecit tria.

In ipsa enim parum magna vis inest, ut quam optime se habere possit, si nulla cultura adhibeatur. Etiam beatissimum? Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Cur post Tarentum ad Archytam? In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur?